Αναδημοσίευση από το http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=336747
Σε τι μεταφράζεται ο παραπάνω συνταγματικός κανόνας; Πως η πολιτεία υποχρεούται να λαμβάνει υπόψη σε κάθε ενέργειά της (δηλαδή όταν νομοθετεί η Βουλή και όταν δρα κανονιστικά η διοίκηση) τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών περιοχών. Πού τις είδατε, θα μου πείτε και με το δίκιο σας, αυτές τις ιδιαίτερες πολιτικές για τα νησιά από το 2001, όταν και κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος περιελήφθη ο παραπάνω κανόνας; Πουθενά...
Μόνο που αυτή τη φορά έχουμε την πολιτεία να λειτουργεί κανονιστικά και να προχωρεί στο κλείσιμο νησιωτικών ΔΟΥ ενάντια στα όσα το Σύνταγμα ορίζει. Παραδείγματα δύο: Η ΔΟΥ Λήμνου που θα κλείσει σε δύο μήνες και η ΔΟΥ Καλλονής Λέσβου που έκλεισε την Παρασκευή. Στην μεν πρώτη οι κάτοικοι του νησιού υποχρεούνται να φτάνουν στη Μυτιλήνη για τις όποιες τους συναλλαγές (χωρίς καράβια και αεροπλάνα ετούτη η σχέση), στη δε ΔΟΥ Καλλονής οι κάτοικοι υποχρεούνται να διανύουν έως και 200 χιλιόμετρα!
Ελπίζω πως κάποιος δεν θα επικαλεστεί ότι οι ΔΟΥ Μυκόνου και Θήρας δεν κλείνουν, αν και αρχικά είχαν ανακοινωθεί, σε εφαρμογή του Συντάγματος. Το ότι ένας Κυκλαδίτης βουλευτής συμμετέχει στο κυβερνητικό σχήμα, συνεργαζόμενος στενά με το οικονομικό επιτελείο, δεν αποτελεί νησιωτική πολιτική!
Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013
Του Στρατή Μπαλασκά
Οι τελευταίες κυβερνητικές
πρακτικές, σε σχέση με το κλείσιμο των ΔΟΥ, έδειξαν την ουσία των
προβλημάτων της Ελλάδας. Δεν μας λείπει το νομικό οπλοστάσιο για να
κάνουμε αυτό που πρέπει. Μας λείπει η αίσθηση της ανάγκης να γίνει
πραγματικότητα αυτό το «πρέπει»...
Η νησιωτικότητα, κοινώς η ανάγκη εξειδίκευσης της κάθε
κυβερνητικής πρακτικής στα νησιά, επιβάλλεται από το Σύνταγμα των
Ελλήνων. Το άρθρο 101 παράγραφος 2 ορίζει ότι «η διοικητική διαίρεση της
Χώρας διαμορφώνεται με βάση τις γεωοικονομικές, κοινωνικές και
συγκοινωνιακές συνθήκες», ενώ η παράγραφος 4 σημειώνει πως «ο κοινός
νομοθέτης και η Διοίκηση, όταν δρουν κανονιστικά, υποχρεούνται να
λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών και ορεινών
περιοχών, μεριμνώντας για την ανάπτυξή τους».
Σε τι μεταφράζεται ο παραπάνω συνταγματικός κανόνας; Πως η πολιτεία υποχρεούται να λαμβάνει υπόψη σε κάθε ενέργειά της (δηλαδή όταν νομοθετεί η Βουλή και όταν δρα κανονιστικά η διοίκηση) τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών περιοχών. Πού τις είδατε, θα μου πείτε και με το δίκιο σας, αυτές τις ιδιαίτερες πολιτικές για τα νησιά από το 2001, όταν και κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος περιελήφθη ο παραπάνω κανόνας; Πουθενά...
Μόνο που αυτή τη φορά έχουμε την πολιτεία να λειτουργεί κανονιστικά και να προχωρεί στο κλείσιμο νησιωτικών ΔΟΥ ενάντια στα όσα το Σύνταγμα ορίζει. Παραδείγματα δύο: Η ΔΟΥ Λήμνου που θα κλείσει σε δύο μήνες και η ΔΟΥ Καλλονής Λέσβου που έκλεισε την Παρασκευή. Στην μεν πρώτη οι κάτοικοι του νησιού υποχρεούνται να φτάνουν στη Μυτιλήνη για τις όποιες τους συναλλαγές (χωρίς καράβια και αεροπλάνα ετούτη η σχέση), στη δε ΔΟΥ Καλλονής οι κάτοικοι υποχρεούνται να διανύουν έως και 200 χιλιόμετρα!
Ελπίζω πως κάποιος δεν θα επικαλεστεί ότι οι ΔΟΥ Μυκόνου και Θήρας δεν κλείνουν, αν και αρχικά είχαν ανακοινωθεί, σε εφαρμογή του Συντάγματος. Το ότι ένας Κυκλαδίτης βουλευτής συμμετέχει στο κυβερνητικό σχήμα, συνεργαζόμενος στενά με το οικονομικό επιτελείο, δεν αποτελεί νησιωτική πολιτική!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου